Dobowy czas pracy
Dobowy czas pracy we Francji wynosi 7 godzin, a tygodniowy 35 godzin. Praca wykonywana ponad obowiązujące normy będzie stanowić pracę w godzinach nadliczbowych, za które przysługuje dodatek do wynagrodzenia lub czas wolny od pracy.
Maksymalny czas pracy w prawie francuskim przed wejściem w życie reformy z dnia 8 sierpnia 2016 r. zwanej „loi travail” wynosił 10 godzin dziennie. Obecnie może on zostać wydłużony do 12 godzin po uzyskaniu zezwolenia Inspekcji Pracy. Również jeśli zostało to przewidziane w układzie zbiorowym. Wydłużenie powinno wiązać się z przejściowym wzrostem aktywności przedsiębiorstwa.
Dodatek do wynagrodzenia za godziny nadliczbowe wynosi w rozliczeniu tygodniowym 25 % za pierwsze osiem godzin i 50% za każdą kolejną. Nowością jest, że zakładowy lub branżowy układ zbiorowy mogą zmniejszyć ten dodatek do 10%.
Pracodawca ma obowiązek prowadzić ewidencję czasu pracy pracowników z uwzględnieniem godzin nadliczbowych i udostępnić ją Inspekcji Pracy w razie kontroli.
Wypoczynek cotygodniowy
W każdym tygodniu pracownikowi przysługuje prawo do co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku. Obejmuje on co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego. Z reguły wypoczynek tygodniowy powinien przypadać na niedzielę (0h do 24h). Od tej zasady istnieją jednak wyjątki stosowane np. w handlu i turystyce.
Urlop wypoczynowy
Każdemu pracownikowi (pracującemu w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy) przysługuje prawo do płatnego urlopu wypoczynkowego. Początek okresu rozliczeniowego, czyli moment, od którego nalicza się wymiar należnego urlopu nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym i przypada 1 czerwca poprzedniego roku kalendarzowego. Natomiast koniec pada na 31 maja bieżącego roku kalendarzowego. Sektorem, w którym obowiązują inne terminy (1 kwietnia – 31 marca) jest budownictwo i roboty publiczne.
Za każdy przepracowany miesiąc należy się 2,5 dnia urlopu płatnego. Zatem 30 dni urlopu za cały przepracowany rok. 24 dni urlopu (ale nie więcej) powinny być odebrane w okresie od 1 maja do 31 października każdego roku. Nie ma natomiast konieczności wykorzystania 24-dniowego urlopu jednorazowo.