Agencje pracy tymczasowej – warunki do działania we Francji
W rozumieniu prawa europejskiego agencje pracy tymczasowej prowadzą działalność będącą jednym ze sposobów świadczenia usług. Korzystają więc z dobrodziejstwa, jakie oferuje wspólny rynek, a mianowicie ze swobody świadczenia usług w krajach Unii Europejskiej.
Jeżeli do powyższego dodamy, że we Francji coraz mocniej staje się odczuwalny brak wykwalifikowanej siły roboczej oraz, że należy ona do prekursorów pracy tymczasowej (od lat 50-ych), otrzymujemy środowisko niemal idealne dla działalności polskich agencji pracy tymczasowej.
Należy jednak pamiętać, że we Francji praca tymczasowa rządzi się szeregiem specjalnych przepisów. Szczególne uregulowania mają przy tym charakter dwustopniowy. Po pierwsze bowiem dotyczą one agencji pracy tymczasowej w ogólności, tzn. bez rozróżnienia czy są to firmy francuskie czy też pochodzące z innego Państwa Członkowskiego (§1). W drugiej kolejności, dodatkowe wymogi zostały nałożone na agencje pracy tymczasowej pochodzące z innych państw UE (§2).
Praca tymczasowa we Francji
We Francji korzystanie z usług pracowników tymczasowych jest traktowane jako wyjątek od zasady, że umowa o pracę jest zawarta na czas nieokreślony. Praca tymczasowa jest więc dopuszczalna, jeżeli zadanie nie ma charakteru długotrwałego. Ponadto, francuski kodeks pracy w artykule L. 124-2-1 wymienia szereg hipotez wyłącznie uzasadniających korzystanie z pracowników tymczasowych. Dla przykładu jest to zastępstwo pracownika przebywającego na urlopie lub też czasowe zwiększenie działalności przedsiębiorstwa.
Z wyjątkiem nielicznych odstępstw, umowa o pracę tymczasową nie może trwać dłużej niż 18 miesięcy. Dopuszczalne jest jej jednokrotne odnowienie, ale co ważne, łączny okres pracy u jednego pracodawcy nie może przekroczyć półtora roku. Co jeszcze istotniejsze jeżeli umowa zostałaby odnowiona po raz drugi, we Francji zostanie ona przekwalifikowana na umowę na czas nieokreślony.
Należy również uważać na powtórne wysyłanie pracowników do tej samej firmy we Francji. Otóż w tym przedmiocie obowiązują okresy karencyjne.
Wreszcie we Francji na zakończenie misji pracownika tymczasowego przysługuje mu odprawa w wysokości 10 % pobranego przez niego łącznie wynagrodzenia brutto.
Obowiązki pracodawcy/agencji
Na wszystkich polskich przedsiębiorcach świadczących usługi we Francji ciąży obowiązek zadeklarowania swoich pracowników wobec właściwej miejscowo Inspekcji Pracy. W tym miejscu jednak dwie uwagi.
W przypadku agencji pracy tymczasowej, deklaracja przybiera charakter bardziej szczegółowy. Warto zadbać o poprawne jej sporządzenie, ponieważ wszelkie braki w tym zakresie mogą zmobilizować inspektorów do przeprowadzenia kontroli.
Z drugiej strony przpominamy, że Francuzi boją się szczególnie zjawiska określanego mianem dumpingu socjalnego. Pracownicy tymczasowi oddelegowani do Francji powinni więc zarabiać tyle samo co ich koledzy francuscy wykonujący identyczną pracę (szczegółowe omówienie wymogów prawa francuskiego, które muszą być przestrzegane znajduje się w naszym artykule opublikowanym w GP z dnia 27 czerwca 2006).
Na zakończenie warto poruszyć kontrowersyjną kwestię tzw. kart pobytowych dla polskich pracowników wysłanych do Francji (carte de séjour). Otóż co do zasady obywatele Państw Członkowskich zostali zwolnieni z obowiązku posiadania takiej karty. To zwolnienie dotyczy również obywateli polskich pod warunkiem, że nie wykonują oni na terenie Francji działalności zawodowej. W tym bowiem przypadku i jeżeli okres oddelegowania przekracza 3 miesiące należy wystąpić do właściwej Prefektury o wydanie takiej karty. To tyle teorii, w praktyce bowiem uzyskanie karty pobytowej jest prawie niemożliwe…
No cóż, oto jeden z „uroków” obowiązywania okresu przejściowego, w którym Polacy nie są jeszcze w pełni zrównani z obywatelami starych Państw Członkowskich, ale też nie są już traktowani jak cudzoziemcy spoza UE.